Lopen in het Olympisch Stadion

Als eerste was Frankwin Mussche aan de beurt op de 1500 meter. Frankwin is marathonloper. Ver lopen en dan onwijs lang een mooi tempo vasthouden kan hij als de beste. Daar stort hij zich dan ook een periode volledig op, met een minitieuze voorbereiding. Een 1500 meter is minder zijn specialteit. Wat hij dan weer wel goed kan is ‘in between marathons’ op zoek gaan naar nieuwe en vooral leuke uitdagingen. Dat is iets waar veel lopers nog van kunnen leren, want op zoek gaan naar nieuwe speelse uitdagingen doet een atleet goed. Het idee van deze avond was een wedstrijd-in-de-wedstrijd tussen Frankwin en zijn zoon, ook hardloper bij PEC. En deze wedstrijdaffiche stelde geen teleur. In het decor van het olympisch stadion werd een mooie strijd uitgevochten:

‘Mooiste hardloop wedstrijd ooit voor me. Maar verslagen door mijn eigen arrogantie en gebrek aan pure snelheid. Wilde samen oplopen en dan op het laatst er om sprinten. De eerste 3 ronden gingen daarom eigenlijk te langzaam, want zoonlief zakte steeds af en ik dan maar weer inhouden. Maar bij de bel sprinten hij me opeens voorbij en kwam ik er nooit meer bij. Ondanks mijn snelste laatste ronde ooit in 69 seconden. Maar geweldig om samen zo te lopen. 23 juni herkansing voor me. 800 meter in Wageningen’

Daarna was het de beurt aan Tim en Taco op de 5000 meter. De sterkste bezette afstand. Verdeeld over 7 series startten telkens groepjes atleten. De series bij deze baanwedstrijden worden ingedeeld op basis van richttijd, waardoor er voor iedere loper een geschikte serie is en er vaak veel lopers met een zelfde snelheid in de serie starten. Bovendien was er bij deze wedstrijd ook de ‘wavelight’ technologie. Lampjes die in de rand van de baan een bepaald tempo aangeven.

Tim startte in de 1 na snelste serie. In zijn serie ging er een wavelight weg op 15:10 en op 15:30 tempo. En laat 15:30 nou net het PR zijn van Tim. De groep lopers startte compact. 1 loper ging weg op 15:10 en viel al snel terug, de overige +- 20 atleten gingen weg op 15:30 en volgden deze lampjes. Hierbij ook Tim, die de groep steady volgde en rondje per rondje opschoof. Na ongeveer 3 kilometer liep Tim op plek 2 in zijn serie en liep hij metertje voor metertje uit op de lampjes. Een spannende strijd tussen loper en technologie. In de laatste 2 ronden kreeg Tim en moeilijk en kropen de lampjes weer dichterbij, maar Tim wist ze net voor te blijven. Een mooi nieuw PR van 15:29.

In de laatste en snelste serie was Taco aan de beurt. En snel is in dit geval: lopers met richttijden tussen de 14 minuten en laag in de 15 minuten. Met een PR van 15:09 is het devies dan lekker meelopen en aanklampen en kijken hoelang je mee kan. En er zouden wavelight lampjes meelopen op het tempo van een eindtijd van 14 en 15 minuten. Taco zocht bij de start een plekje aan de start van de groep die de 1^e 2 kilometer strak op een tempo van 15 minuten liep. Van de lampjes was toen al geen spoor meer, die hadden blijkbaar een goede dag en gingen toch voor een snellere eindtijd. Na 2 kilometer begonnen lopers in het groepjes het moeilijk te krijgen. Taco schoof alert op en na een dikke 3 kilometer liep hij in 2^e positie en er stond toch wel een flinke wind. Dilemma: het liefst blijf je zo lang mogelijk in het groepje lopen, wanneer moet je zelf het heft in handen nemen? Ongemerkt was het tempo wat gedaald, en toen BB-trainer ter plaatse Tjeerd Popkema doorgaf dat het rondje 3 seconden langzamer ging dan de vorige moet je er voor gaan. Daarna versnelde Taco nog sterk door en raapte nog lopers op die het moeilijk kregen. Met een sterk slot liep hij naar 15:10. Eén seconde boven zijn PR, dat smaakt naar meer.

Al met al een mooie loopavond!